Gençlik yıllarımdı. Siyaseti büyüklerimden bilirdim, uygulayıcısı değil sadece izleyicisiydim. Ticaretimle ilgiliydim. Ciğeri, işkembeyi alır, işler, satardık. Aldığımız malın, fiyatına uygunluğunu tesbit etmek kolaydı, maliyetleri üzerine ekleyince satış fiyatı oluşurdu. Benim bildiğim fiyatlama buydu. yıllarca sabahın beşinden akşamın geç saatine kadar ağır çalışırdık.
***
Bir gün müşterimiz olan büyüklerimden biri “ herkesin bir fiyatı vardır” dedi.
***
Bu söylem beni düşündürdü. Nasıl? Nasıl olabilir diye sordum. Oğlum, bedelini ödersen herkese her istediğini yaptırabilirsin dedi.
***
Çok kararlıydı. Bu bir varsayım dedim. Herkes için geçerli olamaz.
Herkes için geçerlidir dedi.
Hatta benim için de geçerli dedi.
Şaşırdım!
Benim için çok muteber biriydi. Para ya da çıkar ya da mevki için ideallerinden vazgeçmezdi. Hayır buna inanmam dedim. Sizi tanırım siz kişiliğinizi maddi çıkarlar uğruna vermezsiniz dedim.
Benim fiyatım çok çok yüksek, ödenebilir değil, ödeyebilecek kimse de yok. Dedi.
Biraz rahatladım. Ne demek istediğini anlamaya başlamıştım. Bu konu üzerinde biraz düşünmeye ihtiyacım vardı.
Günlük işlerim çok yoğundu, rahat bir anımda düşünmek üzere hafızama yazdım.
***
Gün geldi siyaseti aktif olarak yapmaya karar verdim. Başka bir büyüyüm siyasete gireceksin ama seni destekleyebilmem için bana mottonu söyler misin? Dedi. Henüz mottom yoktu.
Sadakat, dürüstlük, çalışkanlık, adalet gibi erdemler elbette olmalıydı. Ancak bunlar siyasetçinin değil insan olmanın gerekleriydi.
Ahlaklı olmak da insan olmanın olmazsa olmazı diye düşündüm.
Motto bulmak için düşünürken, yıllar önce hafızamın bir köşesine yazdığım uyarı geliverdi aklıma.
HERKESİN BİR FİYATI VARDIR. BAZILARININKİ ÇOK YÜKSEKTİR.
Benim mottom buradan gelecekti.
“ HERKESİN BİR FİYATI VARDIR. BAZILARININKİ ÇOK YÜKSEKTİR. BENİM FİYATIM ÖDENEMEZ.”
***
Bunu söyledim siyasete adım atmadan önce. Bana siyasetin kapısını açan büyüğüm “ OĞLUM, Tamamdır yolun açık olsun “dedi.
***
Nedense bu anımı hatırladım.