Türkçemizde bazı harfler vardır bir kelimeye eklenince anlamını derinleştirir. “M” gibi…
Örneğin “anne” dediğinizde; yavrusu olan herhangi bir canlıyı ifade eder. Ama sonuna bir “m” harfi eklediğinizde, yani “anne-m” dediğinizde o sizin annenizdir.
Baba gibi… Evlat gibi… Sevgili gibi… Ev gibi… Vatan gibi… Ülke gibi…
Güzel Türkçemizin bu sihirli harfini hangi varlığa eklerseniz o sizin olur.
***
İyisiyle kötüsüyle yaklaşık altmış yıllık bir demokrasimiz var. Cumhurbaşkanından, muhtara kadar bütün yöneticilerimizi seçiyoruz.
Beğenmezsek değiştiriyoruz.
Bu güne kadar kaç başbakan, kaç milletvekili, kaç belediye başkanı geçti yaşamımızdan?
Kaçının ismini hatırlıyorsunuz? Kaç tanesiyle ilgili hoş hatıranız var?
Yaşantımızda iyi ya da kötü köklü değişiklikler yaratanlar hangileri?
Ülkemizin ufkunu açanlar hangileriydi?
Yaşadığımız şehrin kalitesini yükselten belediye başkanları kimlerdi?
Kaçına “Cumhurbaşkanı-m” , “Başbakanı-m”, belediye ise “başkanı-m” demek geldi içinizden?
***
Aslında bu ünvanları benimsetebilmek bu ünvanı taşıyanların görevi değil mi?
Eğer siz; yalnızca size oy verenler için çalışırsanız,
Eğer siz; insanları biz ve onlar diye bölerseniz,
Eğer siz; tüm yurttaşlarınızın değil, sizi destekleyenlerin sorunlarıyla ilgilenirseniz,
Eğer siz; herkesi eşit tutmazsanız,
Sayın Cumhurbaşkanı olursunuz.
Sayın Başbakan olursunuz.
Sayın Belediye Başkanı olursunuz.
Ama ünvanınızın sonuna o büyülü “m” harfi hiçbir zaman gelmez.
Size hitap ederken o “m” harfini kullananlar ise yalnızca sizden beslenen, sizden çıkarı olan, ya da anlamsız ve değersiz bir taraftarlıktan başka bir duygusu olmayanlardır.